Eindelijk meer volkshuisvestelijke dwang

Het is moeilijk te geloven. Maar minister Hugo de Jonge lijkt een volkshuisvestelijk powerhouse. In korte tijd presenteert hij een trits aan ambities die mij doen glimlachen. Lees even mee waarom.

Goed bestuur is ‘goede dingen goed doen in samenhang’. De Jonge lijkt hierin goed op weg. Op alle niveaus initieert hij verandering, niet alleen lineair maar ook parallel. Om de veranderingen te beschrijven, onderscheid ik de volgende niveaus:

  • Visie en strategie
  • Verandering faciliteren
  • Volkshuisvestelijke dwang

Visie en strategie

Het begon bij een regeerakkoord waarin de volkshuisvesting weer op de kaart wordt gezet. De Jonge voelde zich daar blijkbaar mee verbonden en kondigde direct een trits programma’s aan.

Elk programma gaat uit van meer overheidsregie. Dit omdat problemen te groot zijn geworden en de tijd knelt. De programma’s werken vanuit een bovenliggende visie en kunnen rekenen op de passie van De Jonge.

Verandering faciliteren

Programma’s voorzien in maatregelen die de verandering moeten faciliteren. Subsidies, nieuwe financieringsvormen, ruimte voor innovatie en prestatieafspraken moeten de verandering stimuleren. Noem het de ‘wortel’ die partijen wordt voorgehouden. Veelal kan een ‘wortel’ niet zonder ‘stok’ in de vorm van dwingende wetgeving.

Volkshuisvestelijke dwang

‘Normering’ lijkt het sleutelwoord voor die nieuwe wetgeving. Dat moet je letterlijk nemen. Het rijk stelt dwingende eisen zonder aanzien van de eigendomsvorm. Zo worden er straks in bestaande woningen alleen nog maar hybride ketels geplaatst en mogen woningen met een E, F en G label niet meer worden verhuurd. Alles wijst er op dat we pas aan het begin van het ‘grote normeren’ staan.

Kansrijk

De Jonge kondigt soms maatregelen aan, terwijl programma’s nog moeten verschijnen. Dat helpt om het tempo er in te houden. En opvallend genoeg is er weinig weerstand. Bezwaren zijn vooral van financiele aard of verwijzen naar tekorten aan arbeidskrachten en grondstoffen. Inhoudelijk lijken velen te smachten naar politiek leiderschap. De marktpartijen omdat deze nu beter weten welke innovaties gewenst zijn. De bewoners omdat ze in hun behoefte aan betaalbare en gezonde woningen een sterke partner krijgen, de corporaties omdat ze weer gezien en gewaardeerd worden, de milieubeweging omdat hun noodkreten serieus worden genomen.

Powerhouse

Het is te vroeg om te spreken van een succesvolle aanpak. We staan uiteindelijk pas aan het begin van de echte verandering. Een korte definitie van besturen is ‘het leiden of doen bewegen in een gewenste richting’. Hugo de Jonge lijkt hier vorm aan te geven als een volkshuisvestelijk powerhouse. Met verleiding maar ook met dwang. Dat is hoopvol. Daarom voor nu: hup Hugo, ga zo door op de ingeslagen weg.

Blog op WordPress.com.