‘Presenteer jouw samenvatting van 12 jaar werken bij Dudok Wonen en geef ons een afsluitende boodschap mee.’ Dit was mijn laatste uitdagende opdracht van mijn commissarissen. De samenvatting was niet zo moeilijk maar die boodschap kostte me meer hoofdbrekens. Gelukkig vond ik uiteindelijk op mijn bedkastje enkele nachtelijke aantekening. Het bestond uit twee rijtjes woorden. Na zorgvuldige bestudering begreep ik wat er stond. De twee rijtjes vatten de belangrijkste valkuilen voor een bestuurder samen.
Het eerste rijtje toonde het gevaar van een te rigide bestuurlijke sturing. Een droom moet elke bestuurder hebben, een hieraan gerelateerde missie is onmisbaar voor elke organisatie. Maar als dromen te veel stollen, transformeren ze in een gevaarlijk dogma.
Het tweede rijtje gaat over het realiseren van die bestuurlijke dromen. Om die te realiseren, is organisatiekracht nodig. Maar die kracht kan zich tegen je keren als institutionele belangen, macht en machtsmisbruik autonome drijvende krachten worden. De droom dient dan nog uitsluitend als een (onterechte) legitimatie voor het handelen, niet meer als een bron voor inspiratie voor het verbeteren van de wereld.
Als ik terugkijk, dan waren op de achtergrond deze twee rijtjes altijd zichtbaar in discussies in het directieteam en de raad van commissarissen. Dat is een bemoedigende constatering. Mijn ‘afsluitende boodschap’ aan de commissarissen was dan ook simpel: ga zo door, blijf alert en laat niemand in deze valkuilen stappen.
strategie | positionering 