‘Het vastgoed van woningcorporaties had in 2012 een direct rendement van 3,4 procent. Dat meldde de IPD Corporatie Vastgoedindex. Dit rendement is het hoogste niveau sinds de start van de index in 1999, zo meldde de IPD vrolijk.
Een dag later zat ik tegenover een grijnzende wethouder van Financiën. ’Ik las in het Financieel Dagblad dat corporaties goede winsten maken, dus jullie kunnen makkelijk meebetalen aan onze tekorten’, stelde hij kordaat. Ik was verbijsterd. Deze wethouder had duidelijk alleen de kop van het artikel gelezen. Hij had niet gelezen dat het directe rendement dan wel positief was maar dat het totale rendement op het vastgoed 0,6% negatief was.
Nu klinkt 0,6% nog redelijk in een dalende woningmarkt. En Dudok Wonen heeft het in 2012 zelfs aanzienlijk beter gedaan dan de gemiddelde corporatie. Wij hadden geen daling van 0,6% maar een stijging met 3,5%. Niet gek, zou je zeggen, maar is dat ook zo? Daar moet namelijk ook nog bedrijfskosten van worden betaald waaronder de rente op onze leningen.
Ik vroeg onze rekenmeesters te berekenen wat na aftrek van de kosten resteerde voor het rendement op ons eigen vermogen. Daaruit bleek – gecorrigeerd voor de inflatie – dat in één jaar uiteindelijk ons eigen vermogen met maar liefst 4,5% was gedaald. Niets feest dus. Eén van onze belangrijkste doelstellingen, het als een goed rentmeester in stand houden van het vermogen dat we in eeuw hebben opgebouwd, halen we dus niet. In één jaar is ons eigen vermogen met bijna 1 / 20 deel verdampt!
Als we dat nu eens los laten op het vermogen van de gezamenlijke corporaties. Dat wordt geschat op 300 miljard euro. Dit zou betekenen dat het eigen vermogen van corporaties in 2012 met 13,5 miljard is geslonken. Tijd voor een nieuwe krantenkop in het Financieel Dagblad?
strategie | positionering 