De schoenen maken de man

Schoen ‘Jullie hebben een mooie vloer.’ Dat zei de voorzitter van de raad van commissarissen. Hij vertegenwoordigde een landelijke organisatie waar Dudok Wonen graag lid van wil worden. Toen bleven zijn ogen pijnlijk lang steken op mijn schoenen.In mijn achterhoofd hoorde ik mijn vrouw weer roepen dat ik mijn schoenen moest poetsen. Dat had ik niet gedaan. Ik keek naar de schoenen van mijn bezoeker. De schoenen blonken me tegemoet. Ze leken wel nieuw! Schielijk trok ik mijn voeten onder mijn stoel en bracht het gesprek snel op een ander onderwerp. Een uur later kwam het verlossende woord. Dudok Wonen paste mooi bij deze nieuwe organisatie. Zou hij toen mijn schoenen zijn vergeten? Ik weet het niet, maar ik weet wel dat mijn schoenen voortaan weer elke dag blinken.

3 Comments

  1. je moet wel luisteren naar “de vrouw achter de man” anders heeft het allemaal geen zin.

    Like

  2. Ik werd door het schoenenverhaal bijna afgeleid van de vraag welke organistie het om gaat. Dat je dit niet noemt maakt me wel nieuwsgierig ook naar het belang ervan voor Dudok Wonen.

    Like

  3. Ik heb een link toegevoegd naar de betreffende organisatie die zich inzet voor het behoud van het industrieel erfgoed.

    Like

Reacties zijn gesloten.