Het is maar hoe je kijkt.

Elke dag als ik mijn huis verlaat zie ik junks. Enkele maanden geleden heeft de politie meer bevoegdheden gekregen om onze buurt veiliger te maken. Daar dacht ik vanmiddag ineens aan. En toen keek ik wat verder om heen. De dealers waren verdwenen. Dat was me al die maanden niet opgevallen.

Ons jaarverslag staat vol met cijfers en de dingen de we hebben bereikt. ‘Wat moet daarvan in ons persbericht’, vroeg ik aan Floortje. Ze beantwoordde het met een wedervraag. Kijk nu eens niet wat voor jou van belang is maar voor de woningzoekende. En toen zag ik pas die kleine zin: er hebben 15% meer verhuizingen plaatsgevonden. Het lijkt er dus op dat we een voorzichtige omslag in de huurmarkt zien!

Ik kwam terug van een interview in onze binnenkort op te leveren fabrikeurswoning. Dit Jugendstil monumentje maakte me helemaal enthousiast. Terug op kantoor trof ik diverse collega’s aan die bezig waren de appartementen te verhuren. Zij waren nog enthousiaster en trotser dan ik. Op slag was ik de stenen vergeten en genoot alleen nog van de mensen.

Moraal van het verhaal: Kijk ook eens vanuit een ander perspectief naar de wereld; dat maakt het leven zo veel boeiender en rijker!