‘Welzijn en gezondheid van huurders horen in het hart van de missie van corporaties.’ Dat betogen zes prominente volkshuisvesters in een pamflet en in Trouw. Wordt hiermee een Rubicon overgestoken? Alles lijkt daar op.
Volgens de pamfletschrijvers gaat het om ‘Stenen én mensen’. Oppervlakkig bezien is daar niets nieuws aan. Corporaties meten bijvoorbeeld al heel lang de tevredenheid en de wensen van hun huurders. Maar de pampletschrijvers gaat het om meer dan wensen en tevredenheid. Het moet ook gaan om kwaliteit van leven. Dan heb je het over gezondheid en welzijn, of breder omschreven over persoonlijk welbevinden.
Persoonlijk welbevinden staat voor de mate waarin iemand zich lichamelijk, geestelijk en sociaal goed voelt.
En bij de doelgroep van corporaties hebben kansongelijkheid en kansarmoede een grote, negatieve invloed op persoonlijk welbevinden. Ook daar moeten corporaties een rol gaan vervullen.
Kansarmoede is een toestand waarbij mensen beknot worden in hun kansen om voldoende deel te hebben aan maatschappelijke goederen zoals onderwijs, arbeid, huisvesting.
Doel of middel
De discussie over ‘stenen’ en ‘mensen’ kan je benaderen vanuit een ‘doel – middel’ perspectief. Is bijvoorbeeld een woning nu het middel om mensen gelukkig te maken? Of zijn gelijke kansen het middel om mensen goed te huisvesten? De discussie hierover is soms semantisch van aard, maar heeft ook principiële kanten. Eén waarheid bestaat daarbij niet. Bij elke corporatie kan dat anders liggen.
Waardenkaart
Dit ‘doel – middel’ vraagstuk kan je benaderen als een waardenvraagstuk. Welke vraagstukken komen vanuit het hart, vanuit de passie, vanuit de historie van de corporatie? Om het gesprek hierover makkelijker te maken, heb ik twee plaatjes gemaakt: het eerste plaatje geeft een algemene ordening, in het tweede plaatje wordt dit nader ingevuld met voor corporaties belangrijke kernbegrippen. Dat kan je zien als een soort waardenkaart of keuzemenu. Wellicht helpt het om samen het juiste gesprek te voeren.


Andere domeinen
De pamfletschrijvers benadrukken dat het thema gezondheid niet nieuw is voor corporaties. Bij de oprichting van corporaties meer dan een eeuw geleden ging het bijna uitsluitend om gezondheid. Maar in de loop der tijd zijn corporaties volledig in het woondomein teruggedrongen. In dit domein gaat het vooral om woningen, de stenen. Met de mensen – met achterliggende problemen van huurders – mochten corporaties zich van de overheid steeds minder bemoeien. Dat moet weer veranderen vinden de pamfletschrijvers. Corporaties moeten zich ook bezighouden met wat huurders raakt vanuit andere domeinen.
Missie
Opvallend is dat de pamfletschrijvers deze verruimde oriëntatie in het hart van de corporatiemissie wensen te plaatsen. Dat spreekt aan maar roept ook nieuwe vraagstukken op. Hoe ver moet de corporatie daarin gaan? Wat heeft prioriteit? En staan corporaties hier alleen in? Gelukkig niet.
Nationale Woon- en Bouwagenda
In de Nationele Woon- en Bouwagenda valt ook al een (ruw) onderscheid te maken tussen aandacht voor ‘kwaliteit van wonen’ en ‘kwaliteit van leven’. Dat sluit dus mooi aan. Nu nog aan de slag. Dat zal niet makkelijk zijn, maar moedig dat de pamfletschrijvers hiertoe uitdagen.

————————-