Tientallen communicatieadviseurs hingen aan de lippen van Pieter Winsemius. Het was zijn laatste uur als minister. Hij doceerde gedreven. ‘Om iets te bereiken heb je nodig een heldere boodschap en wederzijds vertrouwen. En die boodschap moet je wel duizend keer herhalen, telkens aangepast aan de doelgroep.’ Ik was als enige corporatiedirecteur uitgenodigd om te reageren op zijn verhaal. Ik herkende me in die ‘duizend keer’. Vaak denk ik, moet ik dat nu weer vertellen. Dankzij Winsemius weet ik beter; zo moet het nu eenmaal. In mijn ooghoeken zag ik de voorlichter met handgebaren de minuten aftellen. Winsemius ging gedreven verder. ‘Jullie moeten vanavond goed naar de TV kijken. Als een nieuwe minister zegt dat ‘ik ga er voor zorgen dat …..’ dan gaat het fout met die minister. Alleen ministers die zeggen ‘we gaan daar samen aan werken’ zullen veel bereiken. De voorlichter maakte noodsignalen. Winsemus sprong op. Een unieke man spoedde zich naar zijn opvolger Ella Vogelaar om de overdrachtsdossiers te tekenen.
Laatste seconden van Winsemius
